مقایسه اثربخشی مشاوره گروهی با دو روش بخشش و امید بر رضایت زناشویی

بخشش و امید موضوع هایی هستند که به تازگی در ادبیات روانشناسی توجه زیادی را به خود کرده اند اما پژوهشهای تجربی کمی درباره آن انجام شده است. بخشش بشتر یک فرایند هیجان مدار اما امید بیشتر یک فرایند مسیله مدار است. به همین دلیل مشاوره مبتنی بر بخشش با مشاوره مبتنی بر امید چه تاثیری بر رضایت زناشویی دارند و چه تفاوتی بین این دو روش از نظر تاثیر بر رضایت زناشویی وجود دارد؟ ابزار تحقیق عبارتند از : فرم کوتاه مقیاس رضایت زناشویی (انریچ) مقیاس بخشش و مقیاس امید خانواده . روش تحقیق شبه آزمایشی از نوع طرح های آمیخته (بین گروهی –درون گروهی) با اندازه های تکراری است. عامل مستقل پژوهش شامل سه سطح گروه بخشش امید و کنترل است که متغیر بین گروهی را در بر می گیرد. عامل وابسته هم متغیرهای درون گروهی تحقیق را در بر می گیردکه از سه سطح (پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری) تشکیل شده است. 36 زوج 72 نفر از بین مراجعین 2 مرکز مشاوره که داوطلب شرکتها درکلاسهای آموزشی شده بودند به طور تصادفی در سه گروه بخشش امید و کنترل جایگزین گردید. طی 20 ساعت آموزش بخشش به گروه بخشش و آموزش مهاترهای ارتباطی و حل تعارض به گروه امید با روش مشاوره گروهی ارایه گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بین میزان رضایت زناشویی گروهای بخشش، امید و کنترل تفاوت وجود دارد. مقایسه گروهها نشان داد که رضایت زناشویی و مهارت بخشش در اثر آزمایش در مرحله پی گیری افزایش پیدا کرده است و گروه امید تغییری نداشته است.